“…u sistematskom i planiranom genocidu nad Bošnjacima Bosne i Hercegovine u i oko sigurne zone Ujedinjenih nacija Srebrenice, jula 1995. učestvovalo je (po raznim osnovama i na različite načine), prema rezultatima istraživanja Vlade Republike Srpske, preko 25.000 ljudi;

– načini i sredstva ubijanja žrtava mogu se označiti monstruoznim. Žene, muškarci, djeca i starci ubijani su vatrenim oružjem za direktno djelovanje iz svih vrsta pješadijskog oružja, minobacača, modifikovanih aviobombi, itd., zatim noževima, te posebnim spravama napravljenim i priređenim u tu svrhu. Postoje dokazi da su Bošnjake žive spaljivali, ubijali na zvjerski način, uključujući i čitave porodice, te su tako u nekim masovnim grobnicama otkriveni i identifikovani posmrtni ostaci čitavih porodica;

– u “operaciji ubijanja”, uglavnom za četiri dana, s namjerom i prema tačno utvrđenom obrascu, u i oko sigurne zone Ujedinjenih nacija Srebrenice jula 1995. likvidirano je preko 8.000 Bošnjaka Bosne i Hercegovine, zbog njihove nacionalne, etničke i vjerske grupe kao takve i što su živjeli i što žive na teritoriji koju srpski agresor, u skladu sa srpskim velikodržavnim projektom, srpskom nacionalističkom ideologijom, politikom i praksom, osvajačkog i genocidnog karaktera, teži osvojiti i pripojiti Srbiji;

– u zauzimanju sigurne zone Ujedinjenih nacija Srebrenice i izvršenju genocida nad Bošnjacima jula 1995. učestvovale su, pored vojnih i policijskih snaga kolaboracionističke, petokolonaške, fašističke i genocidne tvorevine Republike Srpske, i oružane snage Savezne republike Jugoslavije (Vojska Jugoslavije i specijalne jedinice Ministarstva unutrašnjih poslova Srbije);”
(Čekić, Smail, Genocid i istina o genocidu u Bosni i Hercegovini, Institut za istraživanje zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava Univerziteta u Sarajevu, Sarajevo, 2012, str. 25.)

Prošlo je 25 godina od kada je počinjen genocid u Srebrenici, gdje je više od 8.000 bošnjačkih žrtava izgubilo živote. Godišnjica ovog strašnog događaja obilježava se svake godine 11. jula u Srebrenici. Tog kobnog dana 1995. godine vojne i paravojne snage bosanskih Srba, na čelu sa ratnim zločincem generalom Ratkom Mladićem ubile su više od 8.000 Bošnjaka, muškaraca, dječaka i staraca koji su nakon pada Srebrenice tražili sigurnost u regionu. Takođe, dodatnih 25.000 Srebreničana prisilno su deportovani u enklavu koja je bila pod zaštitom UN-a. Taj genocid je od strane Evropskog parlamenta imenovan kao jedna od “najvećih ratnih zločina u Evropi poslije Drugog svjetskog rata”. 

U  BZK "Preporod" gradsko društvo Srebrenik smatraju da je veoma važno čuvati i njegovati kulturu sjećanja na genocid u Srebrenici, te je veoma važno da se sačuva što više historiografskih podataka o dešavanjima u Srebrenici tog kobnog 11. jula 1995. Veoma je važno da se ovaj događaj spominje kada god je pogodna prilika za to, pogotovo uzimajući u obzir činjenicu, da je zločin u Srebrenici pomno planiran i da ga je zbog toga međunarodni sud u Hagu okvalificirao kao zločin genocida protiv čovječnosti. Obzirom da je na sceni od određenih naučnih i političkih krugova u Srbiji negiranje genocida u Srebrenici, takva nastojanja u Bosni i Hercegovini i kod Bošnjaka  smatraju se činom gorim od samog zločina genocida i nastavak genocida samo drugim sredstvima. Oni koji negiraju genocid spremni su na novi genocid. Zato je veoma bitno njegovati kulturu sjećanja i učiti iz proživljenog, edukovati mlađi naraštaj, da se ovaj događaj više nikome ne ponovi, navode u saopštenju Bošnjačke zajednice kulture "Preporod" gradsko društvo Srebrenik.